آموزش کلمه هایی مثل: " زیاد" ، " بیا" ، "نیایش" و امثالهم که طرز نوشتن و تلفظ شون با هم فرق داره یکی از مباحث نسبتاً مشکل کلاس اوله! بچه ها یادشون نمی مونه اگه اول مصوت (ایـ) بیاد و بعد صامت (یـ ی) باید یکی رو بنویسن و اگه اول صامت (یـ ی) باشه و بعد مصوت (ایـ) باید هر دو نوشته بشه!
از اونجایی که این مطلب به طور خاص و کامل تو کلاس دوم تدریس و تو کلاس اول به طور کلی بهش اشاره میشه ، بعضی از معلمای کلاس اول ترجیح میدن سربسته از موضوع بگذرن و از بچه ها بخوان این چند کلمه رو به شکل استثنا حفط کنند.
اما ... از اونجایی که من عادت به اذیت خودم و بچه ها دارم ، باید این مطلب رو با قواعدش به بچه ها یاد بدم! (به نظرم کارِ اشتباهیه! چه کاریه؟ خُب سال بعد یاد می گیرن دیگه!)
البته تو پرانتز بگم که از این کلمات معمولا تو املاها و آزمونا استفاده نمی کنم . پرانتز بسته!(اینقدر هم بدجنس نیستم دیگه!)
...
برای اینکه این مطلب خوب جابیفته به ابزار و وسایلی احتیاج داریم !
مواد لازم:
یک عدد سیب - یک عدد شکوفه ی کوچک گل مصنوعی (مثلا گل یاسِ!) یک صندلی یا هر چیزی که بتونه نقش صندلی رو بازی کنه !- دو تا برچسب (یـ)
یکی از (یـ) ها رو روی سیب می چسبونیم و سیب رو (ایـ) صداش می کنیم و اون یکی (یـ) رو رو گل یاس می چسبونیم و یاس رو (یـ) خطاب می کنیم!
...
قصه ای با این مضمون تعریف می کنیم که آقای (ایـ)[همون سیب] رو صندلی نشسته ؛ وقتی (یـ) کوچولو[همون یاس] میاد می بینه صندلی جا نداره پس باید بره یه جای دیگه بشینه !
روز بعد (یـ) کوچولو رو صندلی نشسته که آقای (ایـ) میاد ؛ چون (یـ) کوچولو هست و جای زیادی نمی گیره، آقای (ایـ) هم میاد و پیشش میشینه !
بعد شروع به کلمه سازی می کنیم .
(زیاد) ← زیـ یاد : اول ایـ اومده بعد یـ ← پس یکی نوشته میشه
می آییم : اول یـ بعد ایـ ←پس دوتاش نوشته میشه
پ ن: این میز و صندلی کوچیک رو یه سال
بابای یکی از بچه ها که نجار بود برامون ساخته بود . وقتی دخترش نوشتن
اسمش رو یاد گرفت یه روز دیدیم با یه کیسه ی بزرگ اومد سر کلاس ! وقتی کیسه
رو باز کرد دیدیم برای همه ی بچه ها یکی یه صندلی کوچولو ساخته !!!!
اولین شب دی ماه هزار و سیصد و نود و چهار ایرانیان مقیم آدیس آبابا به همت سفارت جمهوری اسلامی ایران در اتیوپی ، شب یلدا را که امسال مقارن با شروع دوران امامت صاحب الزمان (عج)و ازدواج رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و حضرت خدیجه سلام الله علیها است را در کنار یکدیگر گذراندند و دانش آموزان مدرسه جمهوری اسلامی ایران در ادیس آبابا به اجرای نمایش پرداختند.
یکی از آیین های شب
یلدا در ایران، تفال با دیوان حافظ است. مردم دیوان اشعار لسان الغیب را با نیت
بهروزی و شادکامی می گشایند و فال دل خویش را از او طلب می کنند.
در برخی دیگر از
جاهای ایران نیز شاهنامه خوانی رواج دارد. بازگویی خاطرات و قصه گویی پدربزرگ ها و
مادربزرگ ها نیز یکی از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر می
کند. اما همه اینها ترفندهایی است تا خانواده ها گرد یکدیگر آیند و بلندترین شب
سال را با شادی و خرسندی به سپیده برسانند.
در سراسر ایران زمین، جایی را نمی یابید که خوردن هندوانه در شب یلدا جزء آداب و شیوه آن نباشد. در جاهای گوناگون ایران، گونه های تنقلات و خوراکی ها به تبع پیرامون و شیوه زندگی مردم منطقه بهره برده می شود اما هندوانه میوه ای است که هیچ گاه از قلم نمی افتد، زیرا شمار زیادی به این باورند که اگر مقداری هندوانه در شب چله بخورند در سراسر چله بزرگ و کوچک یعنی زمستانی که در پیش دارند سرما و بیماری بر آنها غلبه نخواهد کرد.
امروز هم ایرانیان در سراسر جهان این جشن زیبا را در کنار یکدیگر برگزار می کنند و به خواندن شاهنامه و گرفتن فال حافظ می پردازند.